در ادامه انتشار مجموعه مقالات «زیبایی شناسی و فلسفه هنر» پنجمین جلد از این مجموعه با عنوان «در باب معیار ذوق و تراژدی» توسط انتشارات فرهنگستان هنر منتشر شد.

این کتاب ترجمه فارسی دو مقاله از دیوید هیوم است که توسط علی سلمانی ترجمه شده است. ناشر کتاب در مقدمه ای بر این کتاب می گوید: «فرهنگستان هنر می کوشد بر مبنای رسالتی که در نشر، ترویج و حمایت از هنر بر عهده دارد، علاوه بر برپایی همایش‌های بین المللی، هم‌اندیشی‌ها و نمایشگاههای مختلف با انتشار مجموعه آثاری در حوزه های گوناگون هنر، پاسخگوی نیاز هنرمندان و محققان باشد. بررسی آرای اندیشمندان برجسته ای که به نگارش در قلمرو هنر پرداخته اند، از جمله حوزه های مهمی است که انتشارات فرهنگستان هنر بدان اهتمام می ورزد. کتاب حاضر متشکل از دو بخش مجزا است که بخش نخست به مقاله «در باب معیار ذوق» و بخش دیگر به مقاله «در باب تراژدی» می پردازد، که بر گرفته از کتاب «در باب معیار ذوق و مقالات دیگر» هیوم است.»

مترجم این کتاب نیز در مقدمه ای، این دو مقاله را از جمله مهم ترین و مؤثرترین مقاله های هیوم در مورد معیار و قواعد هنر و تراژدی می داند که نقشی انکار ناپذیر در شکل گیری نظریه های بعد از هیوم (عصر روشنگری به بعد) داراست.

مترجم درباره دیدگاه هیوم در زمینه ذوق و تراژدی گفته است: «ذوق را باید در پیوند با کل پیکره هیوم مدنظر قرار داد. و از نظر وی زیبایی را باید در احساسات انسان بجوییم؛ زیبایی در خود اشیا نیست بلکه در ذهنی است که در مورد اشیا تأمل می کند. زیبایی احساسی متعلق به ذوق است.

هیوم در مقاله اول این کتاب در پی یافتن معیار ذوق یا قانونی است که بر مبنای آن بتواند احساسات مختلف انسانها را سازگار کند.

از نظر هیوم یکی از شرایط لازم برای قضاوت صحیح در مورد اثر هنری، ارتباط تنگاتنگ احساس و عقل است. بر این اساس عقل و فعالیت آن برای ذوق ضروری است.

همه آثار برجسته محصول رابطه متقابل و تطابق اجزا است و دارای غایتی خاص که تنها به یاری عقل می توان به تطبیق اجزا و تشخیص غایت نایل شد و قضاوت صحیح در مورد اثر ارائه داد.»

وی در ادامه افزوده است: «مسئله ای که هیوم در مقاله در باب تراژدی به آن می پردازد، مسئله ای قدیمی و ریشه دار است که بلافاصله با مطالعه فن شعر ارسطو به ذهن متبادر می شود. از نظر هیوم در تراژدی ما با نوعی دروغ مواجه هستیم که آگاهی ما از همین مسئله سبب تخفیف و کاهش درد و تبدیل آن به لذت می شود.»

کتاب حاضر در بهار 1385، در شمارگان 2000 نسخه منتشر و به بازار عرضه شده است.