نخستين جلسه كارگاه «انسان شناسي در معماري» با حضور مجتبي صدريا، متخصص جامعه شناسي شهري و مدرس دانشگاه توكيو، برگزار شد.

به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، نخستين جلسه كارگاه «انسان شناسي در معماري» روز سه‌شنبه، 14 مهر ماه، در مركز هنر پژوهي نقش جهان، با حضور محمد رضا حائري، معمار و شهر ساز و عضو گروه انسان شناسي هنر فرهنگستان هنر و مجتبي صدريا برگزار شد.

در ابتداي جلسه محمدرضا حائري به ارتباط ميان معماري و ساير رشته‌ها چون انسان‌شناسي، فلسفه، اقتصاد، مديريت، باستان‌شناسي، شهرسازي و ... پرداخت.

در ادامه مجتبي صدريا به شرح هرمي پرداخت كه خدا در راس آن و حلقه معنويت در ميان و در پايه مثلث گونه آن تن، دل و ذهن قرار دارد. او اين هرم را نمونه كاملي براي رسيدن به كمال معنوي دانسته و گفت:« در پايه مثلث اين هرم، خط ذهن به تن تبديل شده كه نتيجه آن خواهد بود كه امروزه عامل زيبايي شناسي، بيش از اخلاقيات در نظر گرفته شود. همين نگرش منجر شده به عنوان مثال، تعدد كلوپ‌ها و اماكن ورزشي، بيش از كتابخانه‌هايمان در شهرها باشد.»

اين متخصص جامعه شناسي شهري به بيان ماجراي تحول ساختمان بدن انسان و مقايسه آن با معماري پرداخت و متذكر شد: «نحوه نگرشي كه به ساختمان بدنمان داريم، همان نحوه نگرشي است كه به بنا و نقش آن در شهر داريم.»

اين مدرس دانشگاه در پايان تصريح كرد: «شهر سازي با معيارهاي ما، رابطه مستقيمي دارد و اگر معيارهاي ما پاره پاره شوند شهرمان نيز پاره پاره خواهد شد.»