وی ابتدا شیوۀ محمدبن اسد داشت و در اواخر شیوه محمدبن سمسانی را برگزید و با توشه تعلیم دختر ابن مقله به جمع آوری خطوط او پرداخت. از این جهت او را از ناقلین خط ابن مقله وزیر نیز  دانسته اند. ابن بواب در خط آنچنان شهرت یافت که شعرای بسیاری به مدح او پرداخته و ابوالعلاء معری شاعر بزرگ عرب حسن خط او را ضرب المثل قرار داد. مرگ وی را بین سال‌های ۱۰۱۹ الی ۱۰۳۲ میلادی و بعضی بین سال‌های ۴۱۰ الی ۴۲۳ هجری قمری نوشته‌اند. از آثار گرانبهای وی:

 یک نسخه قرآن به خط ریحان متعلق به سلطان سلیم است که در دانشگاه لاله‌لی اهدا کرده است. و دیگر دیوان سلامه بن جندل که در کتابخانه ایا صوفیه موجود است.

از آثار دیگر وی یک نسخه قرآن در کتابخانه چستربیتی دوبلین است که به شماره ۱۴۳۱ ثبت شده و تصویر کامل آن در سال ۱۹۷۲ در پاریس به چاپ رسیده است(سرمدی، ۱۳۷۹: ۲۳-۲۴).

سرمدی، عباس (۱۳۷۹). دانشنامه هنرمندان ایران جهان اسلام: از مانی تا معاصرین کمال الملک. تهران: هیرمند.

قرآن (کتابت ۳۹۱ق)، کتابخانه چستربیتی، Is 1431.