میر عبدالله ترمذی خوشنویس و شاعر است. وی از اولاد شاه نعمت الله ولی است و در دربار اکبرشاه و جهانگیرشاه گورکانی معزز می‌زیسته و از آنان لقب «مشکین قلم» و تخلص «وصفی» را یافته است. وی در خط نستعلیق شاگرد شاه غیاث وراقی بوده و سایر اقلام را خوش می‌نوشته. دو فرزند وی به نام‌های میرحمدصالح و میرمحمد مومن هردو سخن‌دان، هنرمند و خوشنویس بودند. مشکین قلم به سال ۱۰۲۵ق. هجری قمری درگذشت. از آثار خطوط وی می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:
قطعه‌ای در مجموعه مهدی بیانی به قلم نستعلیق به تاریخ ۱۰۲۲ق.(بیانی، ۱۳۶۳: ج. ۱-۲: ۳۵۳-۳۵۴).
صفحه‌ای در مجموعه آقای جعفر سلطان القرایی که هفت قلم را نوشته با رقم «کتبه الحقیر وصفی» قطعه‌ای در مجموعه آقای کریم‌زاده به تاریخ ۱۰۱۱ق. (سرمدی، ۱۳۷۹ : ۳۶۶-۳۶۷).
