|
كارگاه «چگونگي شناخت و تحليل فضاهاي آييني» در دومين روز از هم انديشي انسان شناسي هنر برگزار شد.
كارگاه «چگونگي شناخت و تحليل فضاهاي آييني» در دومين روز از هم انديشي انسان شناسي هنر برگزار شد.
به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، در اين كارگاه كه چهارشنبه 25 بهمن ماه از ساعت 10 تا 12 در مجموعه فرهنگي نقش جهان برپا شد، اساتيد برجسته فضاهاي آييني، به شناخت و بررسي موارد و مثاديق تاريخي آن در ايران پرداختند.
دكتر ناصر تاكميل همايوم، استاد و مدرس جامعه شناسي و تاريخ از نگاه جانبدارانه اسلام در حفظ فضاهاي مذهبي –و حتي غيراسلامي- سخن گفت كه بناهايي چون كليساي جلفا و آتشكده فارس بي هيچ دخل و تصرفي در طول تاريخ باقي ماندند اما در قرون اخير رفتار نامناسبي با اين بناها صورت گرفته است.
از ديگر اساتيد كارگاه شناخت و تحليل و فضاهاي مذهبي، دكتر فرح حبيب بود كه از چگونگي شكل گيري فضاي شهري به عنوان جزئي از كل فرهنگ انساني سخن گفت. او فضاي شهري را صورتي از كالبد فرهنگ دانست و رابطه شهر را در غرب به چالش كشيد و گفت : «شهر بدون خاطره، شهروند بدون خاطره مي سازد. ما در فرهنگمان رستم داريم ، يوناني ها هركول دارند اما امريكايي ها كه چنين شخصيت هايي ندارند، سوپرمن مي سازند و بستر فرهنگ خود را با دست خود مي سازند، در حالي كه ما از اين داشته مغتنم خود، استفاده نمي كنيم.»
دكتر حسين سلطان زاده نيز سؤالاتي را در مورد تعريف فضاي آئيني، تفاوت فضاي آئيني در ايران و غيرايران و ناگفته هاي آتشكده ها در ايران باستان مطرح كرد و گفت:«اختلاف هاي ما در فضاهاي آئيني به عدم ارتباط ميان معماري و انسان شناسي باز مي گردد.»
|
نسخه چاپي
