دکتر بهمن نامور مطلق، دبيرفرهنگستان هنر، در مراسم بزرگداشت چهلمين روز درگذشت محمود درويش، شاعر مقاومت فلسطين گفت: «محمود درويش درجهان عرب يک اسطوره بود و زبان و فرياد شاعران مقاومت فلسطين به شمار مي رود. درگذشت اين شاعر را به همه دوستداران او درجهان اسلام تسليت مي‌گوئيم».

دکتر بهمن نامور مطلق، دبيرفرهنگستان هنر، در مراسم بزرگداشت چهلمين روز درگذشت محمود درويش، شاعر مقاومت فلسطين گفت: «محمود درويش درجهان عرب يک اسطوره بود و زبان و فرياد شاعران مقاومت فلسطين به شمار مي رود. درگذشت اين شاعر را به همه دوستداران او درجهان اسلام تسليت مي‌گوئيم».

به گزارش اداره کل روابط عمومي فرهنگستان هنر، در اين مراسم که روز چهارشنبه بيست و هفتم شهريور ماه با حضور کاردار فلسطين، دکتر خامه يار، معاونت پژوهشي بنياد شهيد، دکتر فاطمه راکعي، دبير مراسم و جمعي از استادان انجمن شاعران ايران و دوستداران ادبيات مقاومت درموزه هنرهاي معاصر فلسطين برگزار‌شد، ابتدا سهيل محمودي، شاعر معاصر، به عنوان مجري آغازين اين نشست به قرائت شعري ازمحمود درويش با عنوان «من يوسفم پدر»، ترجمه عبدالرضا رضايي نيا پرداخت و سپس دکتر فاطمه راکعي دبير انجمن شاعران ايران و دبير اين مراسم به بيان مقدمه‌اي درباره علت اهميت شخصيت اين شاعر پرداخت و گفت: «محمود درويش شاعري بزرگ به معناي واقعي کلمه بود. آثار او چه درمضامين عاشقانه و چه درمضامين سياسي جزو آثار برجسته ادبي به شمارمي رود». راکعي هم چنين محمود درويش را شاعري متعهد خواند و افزود: «اشعار محمود درويش به سي وپنج زبان زنده دنيا ترجمه شده است. او شاعري است که به خاطر نوشته‌هايش اعم از شعر، نثر و مقالاتش بسيارمورد توجه قراردارد. درويش مبارزي اهل قلم بود که تمام آلام و آرمان‌هاي ملت فلسطين را به زبان شعر سروده است. او بارها به خاطراشعارش به زندان افتاد و سال‌هاي زيادي را در تبعيد به سر برد. به همين دليل با زبان شعر دنيا آشنا بود و به گفته خودش در سال‌هاي تبعيد شعرش را ارتقاء بخشيد».

در ادامه اين مراسم، ميزگردي با مديريت ساعد باقري درباره شعر محمود درويش برگزار شد. در ابتداي اين ميزگرد، موسي بيدج (مترجم ، شاعر وپژوهشگر) سخنراني خود را با عنوان «فلسطين در شعر محمود درويش» ارائه داد و گفت: «ازمحمود درويش سي مجموعه شعر و شش مجموعه نثر منتشر شده است که آخرين اثر او «رد پاي پروانه‌ها» نام دارد. به گفته بسياري از صاحب نظران عرب، محمود درويش آخرين شاعر عربي بود که هزاران نفر را به سمت شب شعرهايش مي‌کشيد. اتفاق بزرگي که در شعر محمود درويش افتاد اين بود که او نام و آرمان مردم فلسطين را وارد ادبيات جهان کرد و اين اتفاق کمي نيست. اشعار او بعد ازخروجش از بيروت، تفاوت بسياري کرد، قبل از آن، اشعارش بيشتر غنايي و موزون بود، ولي بعدها با وزن‌هاي نرم‌تر و موسيقي ملايم‌تري شعرهايش را سرود. او در اين باره معتقد بود که شعرنبايد فرياد بزند، بلکه بايد تصوير نقاشي کند». موسي بيدج در پايان صحبت‌هايش به قرائت شعر «ريتا و تفنگ» از محمود درويش پرداخت.

در ادامه دکتر سهيلا صلاحي مقدم، استاد ادبيات فارسي دانشگاه الزهرا، به بيان سخنراني خود با عنوان «وطن در شعر محمود درويش و ملک الشعراي بهار» پرداخت و گفت: «ملک الشعراي بهار، شاعري بود که بيشتر در سبک کلاسيک کار مي کرد. ولي اشعار محمود درويش بيشتر در سبک نو جلوه گر شده است و نماد و تصويرهاي اجتماعي حرف اول را در آن مي زند. محمود درويش جوهره مردم فلسطين است که از دست دادن سرزمين مادريش در کتب شعر و نثرش انعکاس يافته، چنان که مضامين وطن و عشق به ايران نيز در شعر ملک الشعراي بهار بسيار مشهود است».

صلاحي مقدم در پايان صحبت‌هايش به قرائت اشعاري از محمود درويش و ملک الشعراي بهار و قياس مشابهت مضامين در شعر اين دو شاعر پرداخت.

سپس دکتر حسن گلي درباره «نمادها و رمزها در شعر محمود درويش» سخنراني کرد و گفت: «محمود درويش را نمي‌توان شاعري رمزگرا دانست، اما رمزها و اسطوره‌هاي بسياري در اشعارش به کار برده است. به طور کلي نمادها و رمزهايي که در اشعار محمود درويش مشهود است، به سه دسته تقسيم مي شوند: دسته اول نمادهايي هستند که جايگزين فلسطين شده اند و آن را سرزميني غصب شده نشان مي دهند، دسته ديگر نمادهايي که نمايانگر آوارگي مردم فلسطين هستند و دسته سوم نمادهايي که جايگزين اسرائيل شده‌اند و آن را قدرتي مهاجم، نژاد پرست و غاصب معرفي مي‌کنند».

در پايان اين نشست دکتر نرگس گنجي، شاعر واستاد گروه ادبيات عرب دانشگاه اصفهان، به بازگويي خاطره ديدار خود با محمود درويش در سوريه پرداخت و درباره شخصيت اين شاعر اظهار کرد: «محمود درويش خلاصه دردها و حرف‌هاي ملتي که سرزمين‌شان سرزمين انبياست و خلاصه يکتا پرستيهاي مردم اين سرزمين است. او شاعري بسيار متواضع بود که شعر را عصاره عقل و روح بشر مي دانست و زلالي روح و شخصيتش در بند بند واژگان اشعارش متبلور است».