اگر علاقه‌مند باشید گوشه‌ای از تاریخ را به روایت عکس ببینید، باید شما را به تماشای نمایشگاهی دعوت کنیم که به مناسبت هشتادمین سالگرد ورود لهستانی‌ها به ایران و به رسم تجلیل از ملتمان در مؤسسه فرهنگی‌هنری صبای فرهنگستان هنر برپا شده است.

تصاویر این نمایشگاه شاید توسط هنرمندان عکاسی نشده، اما روایت‌های نادیده نسلی از انسان‌‌ها را به نمایش گذاشته که به‌رغم مشکلاتی که در آن زمان داشتند، فارغ از مرزهای جغرافیایی و زبانی، آداب مودّت و دوستی در حق میهمانان خود به جای آوردند.

این نمایشگاه، با عنوان «به‌سوی امید»، گوشه‌ای از تاریخ کشور لهستان در جنگ جهانی دوم را به تصویر درآورده که در آن، پیوندهایی عمیق میان دو ملت ایران و لهستان شکل گرفته است؛ ماجراهایی که شاید نسل ما از آن بی‌خبر باشند.

در میانه نمایشگاه، به تصویری برمی‌خورید که در موزه تاریخ لهستان نگهداری می‌شود و متعلق به بانویی لهستانی است که دو کودک را در پناه خود گرفته و روایتی که او از ایران داشته در ذیل آن نوشته شده است: «پیاده شدیم و آنچه را که دیدم باور نمی‌‎کردم... احساس می‌کردم از جهنم به بهشت رسیده بودم.»

در گوشه‌ای دیگر از نمایشگاه، نقشه‌ای از اصفهان را می‌بینیم که مراکز نگهداری و سرپناه، آموزشگاه و محل اقامت کودکان لهستانی در آن مشخص است؛ همین‌طور، تصویر اردوگاهی که در بندر انزلی از پناه‌جویان در زمان انتقال لهستانی‌ها به ایران عکس‌برداری شده است.

«بارقه‌ای از امید» عنوان تصاویری دیگر است که در حاشیه آن، به موضوع قراردادی اشاره شده که میان لهستان و شوروی برای آزادی لهستانی‌ها از اردوگاه‌ها و تبعیدگاه‌های شوروی منعقد شد.

تصویری از لوگویی نمادین نیز در بین عکس‌ها مشاهده می‌شود که عبارت «به یادگار اقامت لهستانی‌ها در سرزمین مهمان‌نواز ایران» در ذیل آن طراحی شده است.

این نمایشگاه با شروع جنگ و درگیری در لهستان آغاز می‌شود و در پایان، به یادگاری و عکس‌هایی از لهستانی‌های مقیم ایران ختم می‌شود؛ لهستانی‌هایی که امروزه هم‌میهنان ما محسوب می‌شوند.

این روایت تاریخی در مؤسسه فرهنگی‌هنری صبا، تا 26 اردیبهشت 1401، همه‌روزه، از ساعت 10 تا 20، میزبان نگاه گرم علاقه‌مندان است.