چهارمين نشست تخصصي بررسي پارچه‌هاي سنتي ايران با موضوع «فراز و فرود پارچه‌بافي در دورۀ قاجار» برگزارشد.

چهارمين نشست تخصصي بررسي پارچه‌هاي سنتي ايران با موضوع «فراز و فرود پارچه‌بافي در دورۀ قاجار» برگزارشد.

به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، در این نشست که به همت معاونت فرهنگی و هنری فرهنگستان هنر برگزار ‌شد، عليرضا برفروشان و ميترا اعتضادي، از جمله پژوهشگران اين حوزه‌ها، به ایراد سخن پرداختند.

در ابتدا، عليرضا برفروشان، كارشناسي‌ارشد پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي، با موضوع «فراز و فرود پارچه‌بافي در دورۀ قاجار» سخن را آغاز كرد و گفت: «در وهله اول، آنچه كه در مدرسه همه خوانده‌ايم يا شنيده‌ايم، بي ‌كفايتي پادشاهان در دورۀ قاجار است كه در همه زمينه‌ها به ذهن متبادر مي‌شود. البته امروز مي‌خواهيم مقوله پارچه را در آن دوران مورد بررسي قراردهيم. برخي معتقدند كه هيچ اتفاق مثبتي در آن زمان در اين حوزه وجود نداشته و پيشرفت و رشدي را شاهد نبوديم؛ اما برخي منابع ديگر مي‌گويند كه آنقدر هم سياه نبوده و اتفاقاتی افتاده كه نشان مي‌دهد، پارچه‌بافي در این دوران زنده بوده است.»

 او عوامل توسعه و رونق در پارچه‌بافی در دوران قاجار را در پنج دسته برشمرد: «مولفه‌های زیبایی‌شناختی (تنوع طرح، نقش، رنگ‌بندی)، تنوع بافته‌ها (انواع مختلف پارچه)، کیفیت فنی بافت، کیفیت الیاف و کیفیت رنگرزي.»

ميترا اعتضادی، پژوهشگر و طراح سنتي، ديگر سخنران اين نشست بود كه با موضوع «آرایه‌های به کار رفته در جامه‌های درباری دورۀ قاجار در روند درمان و مرمت» به ارائه مبحث خود پرداخت.

او عنوان داشت: «با يك نگاه كلي، نقوش ایرانی در اجرای رودوزی‌ها در جامه‌هاي درباري دورۀ قاجار به وضوح مشاهده می‌‌شود. این جامه‌ها  با گلابتون، سرمه و مرواريدهايي از آخرين نسل مرواريد خليج‌فارس آراسته شده‌اند و تكنيك ساخت سرمه، در اين آثار، شگفت انگيز است.»

اعتضادي، دربارۀ ساختار نخ‌هاي فلزي تشريح كرد: «فلزاتي كه معمولا براي ساخت نخ‌هاي فلزي به كار مي‌روند، در گروه طلا، نقره و مس قرار دارند. اين فلزات، به لحاظ شيميايي، خنثي نسبي هستند و به سختي با عناصر ديگر تركيب مي‌شوند و به سادگي مي‌توان آنها را چكش‌كاري كرد و شكل داد.»

گزارش تكميلي اين نشست، متعاقبا در ماهنامه سفیر هنر منتشر خواهد شد.