غلامحسین امیرخانی، یکی از چهره‌های ماندگار در عرصه خوشنویسی معاصر است که دوم بهمن 1318 در شهرستان طالقان چشم به جهان گشود. دوسال ابتدایی را در طالقان به مدرسه رفت و پس از مهاجرت به تهران تحصیلات خود را در دبستان سعد سلمان به پایان برد و دوره دبیرستان را در کلاس‌های آزاد طی کرد. وی از سال 1340 در اداره کل هنرهای زیبا در وزارت فرهنگ و هنر سابق به سمت خطاط استخدام شد. امیرخانی، به دلیل مهارت فوق‌العاده‌اش در خط ریز و درشت نستعلیق مورد توجه بسیار قرار گرفت و در نمایشگاه‌های متعدد فردی و گروهی در داخل و خارج کشور شرکت کرد.

غلامحسین امیرخانی در خط نستعلیق شاگرد استادانی چون سیدحسین میرخانی و سیدحسن میرخانی بود. افزون بر آن، وی از خط استادان قدیمی مانند میرعمادالحسنی، میرزای کلهر، عمادالکتاب، علی اکبر کاوه و چند تن دیگر مشق کرد. امیرخانی در نستعلیق‌نویسی شیوه‌ای ویژه به خود را دارد که مورد اقبال بسیاری از استادان خوشنویسی است. بسیاری از خوشنویسان صاحب نام معاصر از جمله مهدی فلاح، کرمعلی سالخورده آبسردی (شیرازی)، امیراحمد فلسفی، علی‌اشرف صندوق‌آبادی، جواد بختیاری از جمله شاگردان استاد غلامحسین امیرخانی هستند و بیشتر خوشنویسان معاصر به‌طور مستقیم یا غیر مستقیم از خط او مشق کرده‌اند.

استاد امیرخانی مدیریت و ریاست شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران، مدیریت فرهنگسرای ارسباران (هنر) و ریاست شورای عالی خانه هنرمندان ایران را در کارنامه فعالیت‌های کاری‌اش دارد.

رسم‌الخط امیرخانی، آداب‌الخط امیرخانی و مشق‌الخط امیرخانی از جمله تألیفات وی به شمار می‌رود. همچنین گلستان سعدی، رباعیات خیام، دیوان خواجوی کرمانی، صحیفه هستی، فرازهایی از شاهنامه فرودسی، دوازده بند محتشم کاشانی، دیوان حافظ، منتخبی از غزلیات سعدی از جمله آثاری است که وی خوشنویسی کرده است.

مطالب مرتبط با استاد غلامحسین امیرخانی را اینجـا مشاهده کنید.