نویسنده کتاب در بخشی از مقدمه توضیح داده است: «تاریخ معماری تباری دراز دارد؛ زیرا نخستین سخن انسانها درباره مکان مصنوع، هرقدر ساده و اندک و نانوشته، به نحوی تاریخ معماری شمرده میشود. اما تاریخ معماری، به معنای خاص، یعنی سخنی مفصل و تعمدی و کمابیش سامانیافته، در حدود چهار سده پیش در زمره تاریخ هنر پدید آمد. تاریخ معماری به منزله حوزه معرفتیِ مستقل از تاریخ هنر بیش از یک سده سابقه ندارد. تاریخ معماری محصول شوق انسانها برای شناخت خود و جهان از یک سو و بحران در معماری- به ویژه بر اثر گسست از تجربههای هزاران ساله انسان در دوران مدرن - است.»