نسخه مرقع هند و ایرانی از گنجینه نسخ خطی کاخموزه گلستان است که در سال 1349 به ثبت رسیده است و از جمله اسناد ارزشمندی محسوب میشود که بیانگر مناسبات فرهنگی و هنری دو تمدن بزرگ شرق است. این اثر فاخر مجموعهای از آفرینشهای هنری بسیار زیبای عصر صفوی و گورکانی را به نمایش گذاشته و به گفته کارشناسان، چینش و تدوین این اثر در ایران صورت گرفته است و چنانکه سنّت جاری در فرهنگ اسلامی است، با مدح و ثنای الهی آغاز میشود. این نسخه شامل مجموعهای مرکّب از خوشنویسی استادان بنام ایرانی، همچون میرعماد حسنی، و نگارگران بزرگی همچون فرخبیگ، بشنداس، بالچند و منصور نادرالعصر است.
این نسخه به همراه ضمیمهای به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شده است که «سرآغاز» این ضمیمه نفیس را بهمن نامورمطلق، رئیس فرهنگستان هنر، به رشته تحریر درآورده است. «درآمد» آن را نیز آفرین امامی، مدیر مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان، نوشته است و در ادامه، سه یادداشت با عناوین «طربخانه خط و نقش» (از یعقوب آژند، استاد دانشگاه تهران)؛ «پیوستاری از تقریب هنر و معنا در دو تمدن» (از حسن بلخاری، استاد دانشگاه تهران)؛ «در شناخت مرقع هند و ایرانی» (از میلو کلیولند بیچ، مدیر سابق نگارخانههای آرتور سکلر و هنر فریر و موزه هنر هند)؛ منتشر شده است.