صفیالدین عبدالمؤمن بنیوسف بنفاخر الارموی البغدادی نقشی مانا و پایدار در تاریخ موسیقی سرزمینهای دوره اسلامی، بالاخص ایران، دارد و بیمناسبت نخواهد بود که پیداییِ چون اویی را چونان مؤسس، بنیانگذار و نقطه عطفی بدانیم که به وساطت تألیف دو اثر گرانقدرِ الادوار فیالموسیقی و الرساله الشرفیه فی النسب التألیفه مُهر و نشان خود را بر اخلاف خود تا به امروز، بر جبین طربدوستان نغمهپرداز، بر جای گذاشته است.
رساله ادوار در نسخههای مختلف با نامهایی چون «الادوار و ایقاع»، «الادوار فی معرفه النغم و نسبت ابعاد و ادوار ایقاع»، «الادوار فی معرفته النغم و الاوتار»، «مختصر فی معرفه النغم»، «الادوار فی الموسیقی» نامیده شده است.