به مناسبت كنفرانس پاريس و گردهمايي سران صد و پنجاه كشور جهان براي نجات زمين؟!

تفرقه و تعدي و تجاوز ميراث انسان را كه هديه خداست به هلاك قطعي انداخته است . اكنون اگر همه كشورها به قصد نجات همه زمين با همه امكانات علمي و تكنيكي و اقتصادي و انساني خود برخيزند شايد؟! والّا فلا
به ارض الله الواسعه به زمين به گايا ؛ با احترام

غرور و غيرت پوران پير ناخلفت
گايا، زمين كهن سوخت آبت و علفت

ز دود آتششان تيره گشت خانه تو
زمين شگفت شده است و عجب زمانه تو

پسركشان پدر گر شنيدي افسانه است
ببين به پور پدركش كه خصم كاشانه است

زمين زمان تو از كوه و دشت و بيشه تو
چو استرنگ به چين كند بيخ و ريشه تو

زمانه چشم آبي به كوهسار نماند
به شهر و قريه به جز چشم اشكبار نماند

زمين به كوه و كمر گاو مرگي افتد باز
به باغ و راغ تو بي بار و برگي افتد باز

جماعت پسرانت كه كرپنند همه
به قصد خوردن خون تو يك تنند همه

نه ميتراست به هش باش زين اژيدهاك
كه زهر خند مار است خنده ضحاك

از اين فرشته نيارد گزير، اگر پريا
زمین به دامن مادر گریز در دریا

مترس از اينكه بخندد كسي كه پير گريخت
به سوي مادر دلخسته اسير گريخت

اگر پناه نجويي از او چه خواهي كرد
جوار تا رهي از كينه زي كه خواهي كرد

زمين پرنده و پيلان و پازنان مردند
به قريه گرسنه مردانت با زنان مردند

زمين بكوش و اوامي ز كيش و كاشي كن
زمين براي خدا و خودت تلاشي كن