يل گُندآوري که آزاده است
گر حسين است خود علي زاده است

در زمين مَرد هر زمان مَرد است
اسم ها زآسمان فرستاده است

گفت خودکام بي هنر باد است
جفت رُهّام ساغر باده است

تهمتن گير گُرد و خود تهماسب
گاو فربي است کز قضا ماده است

اسب لاغر ميان به کار آيد
روز ميدان که جنگ را زاده است

مَرد مرگ و نَر است از در کارد
آنچه مشکل مسائل ساده است

نيست پيکار کار تر دامن
کيست دلدار هرکه دلداده است

کيِّسانند‌ عاشقان در دهر
از خود آزاد هرکه آزاده است

نيک مردا که نينوا اثرش
ايزدش همت و هنر داده است

ارث خلق است سوز ساز و رديف
واي آن کز رديف افتاده است

بانگ چاووش نينوا شنويد
سير مرگ است تا که آماده است

جهي ‌اند اين نبهرگان عجوز
خود کيومرث مرگ را زاده است

اي حسين يل اي علي زاده
حبَّذا سوي مقصد از جاده است

هرکه زي کعبه نيست زي کافر
تا که ... است و خود که ... است