اخبار > نشست تخصصی «میراث مشترک نقاشی ایران و هند» برگزار شد


نشست تخصصی «میراث مشترک نقاشی ایران و هند» برگزار شد

 

پژوهشکده هنر فرهنگستان هنر، نشست تخصصی «میراث مشترک نقاشی ایران و هند» را برگزار کرد.

به گزارش روابط‌‌ عمومی پژوهشکده هنر، گروه پژوهشی هنر شرق پژوهشکده هنر، نشست تخصصی «میراث مشترک نقاشی ایران و هند» را سه‌شنبه 28 آذرماه، به مناسبت هفته پژوهش برگزار کرد. در ابتدای این نشست، زهرا دستان، عضو هیئت علمی و مدیر گروه هنر شرق پژوهشکده هنر، ضمن خوش‌آمد‌گویی به مهمانان، گفت: کشف عناصر هویت بخش هنرهای شرق و شناخت روابط آنها با یکدیگر و بازخوانی مفهوم شرق از اهداف برگزاری چنین نشست هایی است تا با تفسیر آنها شناخت ویژه ای از دنیای هنر شرق به مخاطب عرضه گردد.

در ادامه این نشست،محمد محمدی،دکترای تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی از دانشگاه هنر، به سخنرانی درباره هنر‌های تصویری هند و ایران باستان پرداخت و گفت: این موضوع پیش از این در قالب تأثیر و نفوذ پیکره‌نگاری از هنر ساسانی و در ذیل مطالعاتی که بر تاثیرگذاری هنر ساسانی بر هنرهای فراسوی ایران بوده پرداخته شده است و عمدتاً هم اگر مطالب و مقاله‌های پژوهشگران،چه در گذشته و چه امروز را مطالعه کنیم، می‌بینیم که بر روی این موضوع تمرکز بیشتری شده است، به این دلیل که هنر ساسانی هم به جهت جغرافیایی و هم به لحاظ کیفیت آثار هنری توانسته بود که تا فراسوی مرزهای ایران نفوذ کند و تاثیر‌گذار باشد.

محمدی در ادامه به بررسی سنگ‌نگاره خسرو پرویز در طاق‌بستان پرداخت و در خصوص معمای خسرو دوم:آرمان و الگوی زیبایی شناسی ایرانی صحبت کرد.

وی همچنین به توضیح در خصوص پنچه‌تنتره وشگفتی‌های هندوستان، اندرزنامه‌ها و داستان‌های تعلیمی و کهن‌ترین نسخه‌ برجامانده پیشامیلادی، کهن‌ترین‌ تصویرسازی از داستان‌های پنچه‌ تنتره و فرامرز نامه در پنجکنت سغد،هندوستانِ دراویدی، سفر برزویه به هند و آوردن و برگرداندن کلیله و دمنه،داستان نبرد رستم با اژدهای دریایی (ببر بیان)،جنگ فرامرز با کَنّاس دیو، جزیره‌ کهیلا و جنگ با سیه دیو، فرامرز در جزیره‌ پیل‌گوشان و فرامرز در جزیره‌ دوال‌پایان با نمایش تصاویری از آثار و نقاشی‌ها و سنگ نگاره‌ها، پرداخت.

محمدرضا مهراندیش، دکترای تاریخ هنر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه ملی دهلی،درخصوص مکاتب نقاشی سلطان‌نشین‌های فلات دکن هند صحبت کرد و گفت: فرهنگ ایران و هند، دو بخش جدایی‌ناپذیر از تاریخ فرهنگ و‌ تمدن جهان هستند.احترام و همکاری‌های متقابل ایرانی‌ها و‌ هندی‌ها در طول تاریخ، همواره سودمند و ثمر‌بخش بوده و دستاوردهای ماندگاری داشته‌اند وهمکاری‌های مشترک ایران و هند، قدمتی چند هزار ساله دارد و از دوران باستان، شبه‌قاره هند یکی از بسترهای مستعد جذب و پرورش فرهنگ و هنر ایرانی بوده است.

مهراندیش افزود؛هنر، معماری، موسیقی و نقاشی ایران و هند در طی قرون، آمیزه‌ای ظریف و هنرمندانه از سنت‌های هنری این دو سرزمین کهن بوده است. هرگز مرزها و موانع سیاسی و اجتماعی نتوانسته است همکاری‌ها و هم‌آفرینی‌های هنرمندان ایرانی و هندی را متوقف کند. حضور ایرانیان مهاجر در دوره‌های گوناگون تاریخی هند و تاثیر فرهنگی و هنری آنان بر جامعه ایران و هند، تاثیری دو جانبه و گسترده بوده است. آنچه که مشخص است، در قرون میانه و اوایل دوران مدرن بیشتر از هر چیزی در نقاشی دربارهای هند، الگوهای نثر و شعر ادبیات فارسی در کنار معیارهای هنر و معماری ایرانی، بر بسیاری از جنبه های فرهنگ و هنر نقاشی هند تأثیر داشته است. تصویرسازی برای نسخه‌های خطی، هنر مهمی در دوره میانه و اوایل دوره مدرن در ایران و هند بود. امروزه نسخه‌های خطی متعددی با خط و خوشنویسی‌های عالی و نگاره‌های زیبا که مزین به آرایه‌های هنرمندانه هستند از آن دوره به یادگار مانده است. هنرمندان ایرانی به‌خاطر مراودات و همکاری‌های خوب ایران و هند درآن روزگار، کتاب‌ها، آلبوم‌ها و مرقعات ارزشمندی به صورت مشترک تولید کرده‌اند.

وی همچنین به توضیح در‌خصوص ؛جغرافیا و تاریخ دکن، دکن و ایران در دوره میانه،حکومت بهمنیان دکن،پنج سلطان‌نشین دکن،رابطه بهمنیان و هنر،پیوند نقاشی دکن با ایران،سه مکتب نقاشی سلطان‌نشین‌های دکن،مکتب نقاشی احمدنگر در دوره نظام‌شاهی،مکتب نقاشی بیجاپور در دوره عادلشاهی و مکتب نقاشی در دوره قطب‌شاهی پرداخت.

سمیه رمضان‌ماهی، عضو هیئت علمی دانشکده هنر دانشگاه سوره به سخنرانی با موضوع شمایل‌نگاری هند در دوران راجپوتها و شناخت ویژگی‌ها و خصوصیات مکاتب راجستانی پرداخت و گفت: ایالت راجستان در شمال غربی هند واقع شده است. راجپوتها بعد از فروپاشی پادشاهی گوپتاها و پس از آنکه کاستها جای حکومتهای باستانی را گرفتند،در مناطق جنوب شرقی دهلی،راجستان شرقی و جنوبی،و نواحی هند غربی و مرکزی قدرت یافتند.

رمضان ماهی درخصوص نقاشی مکتب راجپوت در مقایسه با نقاشی مکتب گورکانی به نقل از آناندا کومارا سوامی اضافه کرد؛ نقاشی مغول،آکادمیک،دراماتیک،عینی و التقاطی است.نقاشی راجپوت اساسا یک هنر عامیانه اشرافی است که برای همه طبقات به‌طور یکسان جذاب است.

وی پس از بررسی خصوصیات و ویژگی‌های مکتب راجستان و نیز شرح دسته‌بندی سبک نقاشی‌های راجپوت (راجپوت در دشت ها و راجپوت در تپه ها)، با نشان دادن تصاویری از این آثار، سخرانی خود را به پایان برد.

این نشست با پرسش و پاسخ پایان یافت.

 

 

 
 
 

زمان انتشار: شنبه ٢ دی ١٤٠٢ - ٠٧:٥٢ | نسخه چاپي

نظرات بینندگان
این خبر فاقد نظر می باشد
نظر شما
نام :
ایمیل : 
*نظرات :
متن تصویر:
 

خروج