چهارمین نشست از سلسله نشست‌های پژوهشی تاریخ سینمای ایران در مجموعه هنرپژوهی نقش جهان برگزار شد

به گزارش روابط‌عمومی فرهنگستان هنر، در ادامه مجموعه نشست‌های پژوهشی تاریخ سینمای ایران، گزارش‌های پژوهشی و تحقیقاتی سینمای ایران با بیان مطالب محمود اربابی، پژوهشگر سینمای ایران، روز دوشنبه 4 آذر 1398، در مجموعه هنرپژوهی نقش جهانِ فرهنگستان هنر بررسی شد.
در ابتدای این نشست، محمدرضا مقدسیان، کارشناس‌مجری برنامه که همچون سه جلسه پیش هدایت این نشست را بر عهده داشت، به بیان مطالبی درباره وظیفه معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی پرداخت و عنوان کرد که تحلیل و بررسی کلان‌داده‌ها یا همان بیگ‌دیتا در این محافل، می‌تواند چراغ راه سینمای ایران باشد.
در ادامه محمود اربابی به ایراد سخن پرداخت و چگونگی شکل‌گیری نقطه آغاز یک فرایند پژوهشی را با مثالی از تاریخ سینمای ایران ــ از زمان ورود دوربین و نحوه خریداری آن ــ تشریح کرد و افزود: سؤالاتی که برای پژوهشگر در گذشته مطرح می‌شد با حال حاضر متفاوت است و این سؤالات هستند که مبنای پژوهش می‌شوند؛ بنابراین تولید دانش سؤالات را کم می‌کند و اجازه ایجاد سؤالات جدید را می‌دهد.
او با توضیح این مطلب که نگاه پژوهشی در کشور از مسائل مختلفی پیروی می‌کند و نیز طرح این سؤال که «آیا نگاه پژوهشی در کشور وجود دارد یا خیر»، به تشریح عقبه پژوهش در سینمای ایران پرداخت.
اربابی در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به فرم‌شناسی و ریخت‌شناسی پژوهش‌ها، جدیت مسئله پژوهش در دانشگاه‌ها را محور کلام خود قرار داد و گفت: اغلب پژوهش‌هایی که در سینما انجام شده، اساس دانشگاهی داشته‌اند؛ چراکه تفکر دانشگاهی مبتنی بر پژوهش است.
این استاد دانشگاه با ذکر این مهم که سینما خودش یک مفهوم است و از این لحاظ این قابلیت را دارد که مورد پژوهش قرار گیرد، افزود: همه شاخه‌های پژوهشی در سینما (ازجمله تاریخ سینما، اطلاعات مربوط به فیلم‌ها و فیلم‌سازان، تکنیک‌های فیلم، فرم‌ها، ساختارها، تم‌ها، ترکیب‌ها و دیگر عناصر) از لحاظ نظری، می‌توانند در دو گرایش سینمای ایران و سینمای جهان قرار گیرند.
او در ادامه به تعریف و تبیین جایگاه نقد در سینما و رابطه آن با پژوهش پرداخت و پژوهش را این‌گونه تعریف کرد: «بر اساس تعریف، پژوهش در سینما یعنی پیداکردن و تحلیل فعالیتی استدلالی بین پارامترهای مختلف برای تولید دانش و فهمی جدید.»
او در ادامه، محورهای پژوهش اعم از اقتصاد در سینما، روابط سینمایی، تکنولوژی در سینما و مدیریت فرایند سینمایی را بررسی کرد و بحث خود را با پرداختن به رابطه سینما با دیگر علوم چون جامعه‌شناسی، فلسفه، علوم‌شناختی پی گرفت و سخنان خود را با اشاره به اهمیت رویکرد در پژوهش‌ها که گاه مستقل و در بعضی موارد محصول نیاز نظام سینمایی بوده و به نوعی سفارش محسوب شده، جمع‌بندی کرد.
اربابی با خاطرنشان‌کردن جایگاه مقالات و همچنین اهمیت ساختار بین مطالب در آنها، با تأکید بر گسترش فضای پژوهشی در سینما نسبت گذشته، به سخنان خود پایان داد.
این نشست با پرسش و پاسخ حاضران و سخنران، به کار خود پایان داد تا در جلسه بعد، 11 آذر 1398، در مرکز هنرپژوهی نقش جهان، میزبان مخاطبان هنر هفتم باشد.