منوچهر طیاب در سال ۱۳۱۶ در تهران زاده شد. او در دبیرستان البرز در رشته ریاضی فیزیک تحصیل کرد. پس از آن در رشته معماری از دانشگاه فنی وین پذیرش گرفت، اما هدف اصلی او تحصیل در رشته سینما بود و سپس در رشتهٔ کارگردانی سینما و تلویزیون و طراحی صحنه در دانشکدهٔ سینمایی آکادمی دولتی موسیقی و هنرهای نمایشی وین ادامه تحصیل داد.
منوچهر طیاب پس از ازدواج در اتریش برای کار به ایران بازگشت و در اداره سمعی و بصری اداره کل هنرهای زیبا که بعدا به وزارت فرهنگ و هنر تغییر یافت، مشغول به کار شد. وی در سال ۱۳۴۲ (خورشیدی) با کارگردانی فیلمی دربارهٔ سفال‌های قدیمی ایران به نام سفال آغاز کرد. در سال ۱۳۴۳ طیاب دومین فیلم خود را با نام ریتم ساخت که مورد توجه یونسکو قرار گرفت. او بیش از ۹۰ فیلم مستند و آموزشی ساخته است. تحصیل منوچهر طیاب در رشته معماری باعث شد به ساخت فیلم‌های مستند درباره معماری و به ویژه تاریخ معماری ایران علاقه پیدا کند.
تنها فیلم داستانی طیاب سوزن‌بان است که در سال ۱۳۵۰ آن را ساخت.
این هنرمند فقید در ۴ شهریور ۱۳۹۹ در سن ۸۳ سالگی به دلیل سرطان در بیمارستانی در وین، درگذشت. مراسم تشییع و خاکسپاری وی در آرامگاه مرکزی وین در ۲۱ شهریور همزمان با روز سینما برگزار شد.

یادداشت محمدمهدی حیدریان را اینجا بخوانید. 

گفت‌وگو با محمدرضا اصلانی را اینجا بخوانید. 

یادداشتی درباره منوچهر طیاب را اینجا بخوانید. 

گفت‌وگو با اسعد نقشبندی را اینجا مطالعه کنید. 

یادداشت پروین‌دخت طیاب را اینجا مطالعه کنید.

گاه‌شمار استاد منوچهر طیاب را اینجا مشاهده کنید. 

منبع: نشریه سفیر هنر شماره 34