مراسم بزرگداشت استاد مجيد مهرگان با سخنراني رييس فرهنگستان هنر در تالار ايران فرهنگستان هنر برگزار شد.
به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر؛ عصر روز دوشنبه 20 مهرماه، بزرگداشت نيم قرن فعاليت هنري استاد مجيد مهرگان نگارگر معاصر با حضور اهالي فرهنگ و رسانه برگزار شد.
علي معلم دامغاني سخنان خود را با اشاره به نزديكي ماه محرم آغاز كرد و بيان داشت: در آستانه ماه محرم نام پروردگار را با آنچه پيش روي ما است، گره ميزنم كه همانا كربلاست. هر كجاي زمين كربلايست/ از تو فرياد اي خداي زمين.
وي سپس با اشاره به ابياتي از منوچهري ( برخيز هان اي جاريه، مي در فکن در باطيه/ آراسته کن مجلسي، از بلخ تا ارمينيه/ آمد خجسته مهرگان، جشن بزرگ خسروان/ نارنج و نار و اقحوان، آورد از هر ناحيه ) به سخنان خود درباره عالم آفرينش و مهر ادامه داد و اظهار داشت: فصل پاييز هم فصل لبريز است و هم فصل برگريز، تا عالميان مشتاق چه باشند. اين فصل، فصل ميوهها و شيريني هاست وجشن مهرگان را گذشتگان ما وقتي ميگرفتند كه خرمن ها را بر ميداشتند از باغ ها استفاده ميكردند و ثمره مهر و خورشيد را گرامي ميداشتند كه اگر نباشد در زمين نور نيست.»
استاد معلم به تشريح نور در عالم وجود پرداخت و افزود: اگر در جهان دوچيز وجود دارد كه وجود به آن تكيه ميكند يكي نور است و ديگري آب. هيچ جاي زمين آبادي سراغ نداريد كه رودخانه در آن جاري نباشد. اگر تنها يك رودخانه جاري باشد «بي آبان» ميشود. اگر هر دو رودخانه جاري باشد، ميشود «آباد». آباد و بيابان مقابل هم هستند.
وي به مثالهاي باستاني در هندوستان اشاره كرد و ادامه داد: اگر به باستانيان مراجعه كنيم، ميبينيم هنوز در هندوستان «جمنا» و «گنگا» جاري ست. «جمنا» در نقطه سنگان كه كوه شكافته شدهاي ست به «گنگا» ميپيوندد و از پيوندشان عطش مينشاند و شكم سير ميشود.
استاد معلم نكته مهم خلقت را در آب و نور دانست و ادامه داد:« نكته در آب و نور است، كه دنياي مهري قديم را ساختهاند. دنياي امروز هم تابع همين است، طبيعت بين اين دو است. اگر خورشيد بلند به درياها و درياچههاو رودخانهها نتابد و آب بخار نشود و به آسمان نرود و آب شيرين بر زمين نبارد، نه مرتعي، نه بيشهاي و نه حيواني نخواهد بود و مرگ همه را فرا ميگيرد. در هر آبادي و هر شهري رودخانه جاري ست. هم رودخانه نور و هم رودخانه آب. اگر آب نباشد زندگي به نوعي از بين ميرود و اگر نور هم نباشد به نوع ديگري از بين ميرود.
رييس فرهنگستان هنر از مقدمه خود به واقعه كربلا اشاره كرد و تصريح كرد: اين كه ما به كربلا اهميت ميدهيم براي اين است كه كربلا ماجراي همين دو رودخانه است كه هر دو يكسان نوشته ميشوند، ولي آن را به دو صورت ميخوانيم. يكي را «شريعه» ميخوانيم و ديگري را «شريعت»، آنجا كه رودخانه آب جاري بود و در انحصار غير بود كه ميگفتند شترها آب بخورند، اسبها و سگها و خوكها آب بخورند ولي گروه خاصي از انسانها از اين بهرهمند نشوند، آن را «شريعه» مينامند. اين طرف «شريعت» بود رودخانه نور، صاحب رودخانه نور بارها و بارها مخصوصا در روز عاشورا فرياد كرد كه: اي تشنگان عالم انَّ الْحَياةَ عَقيدَةٌ وَ جِهادٌ، مگر با شما نگفتهاند مِنَ الْمَاءِ کلَّ شَیءٍ حَی همه چيز از آب زنده است؟ اين رودخانه ما بياييد و بنوشيد دريغا كه كسي نيامد و اين زيانكاري آنقدر بزرگ بود كه گاهي وقتي به شهادت سيدالشهدا فكر ميكنيم، ميبينيم اين بايد دل به جهل دشمنان سوزاند كه در كنار آب بودند و ننوشيدند.»
وي همه كائنات را وابسته به مهر دانست ادامه داد:« مهر در آن بالا جايگاه خودش را دارد اما مهر و ماه حتي از ماهي هم مشتاق ترند به آب. مهر و ماه آنقدر به فراز ميروند كه حتي اگر يك كاسه آب بگذاريد در اين آب شناور ميشود چه برسد به اقيانوسهاي بزرگ درياها و رودها. يعني ماه و خورشيد در آن بالا نيستند و اين پايين در آبند مثل ماهي ماه مشتاقتر است به آب تا زندگي و نقاشي معنا داشته باشد. تا شخصيتهايي مثل مهرگان به شخصيت باستاني و داستاني شان شناخته شود.»
استاد معلم از مجيد مهرگان را به عنوان يكي بازماندگان سلسله مينياتور نام برد و افزود:«مينياتور با قلم درشت مثل نقاشي كلاسيك غرب نقاشي نميشود. نه در رنگ افراطيگري هست و نه در طرح، ظريفترين طرحها و زيباترين و شگفتترين رنگها در اين نقاشي استفاده ميشود. هنوز اساتيد اين فن زياد رنگهاي جديد را قبول ندارند اگرچه مجبور به استفاده هستند اما اساتيد اين حوزه اعتقاد دارند: مثلا خورشيد بايد با طلا نقاشي شود و بسياري از خاكستريها را با نقره نقاشي ميكنند و سبزي ها را از گياه ميگيرند و نقاشيشان به طبيعت از همه نزديكتر است.»
وي ادامه داد:« مينياتور باقي است و باقي خواهد ماند چون مهرگان هست و شاگردانش خواهند بود. اين كه نقاشي اي بماند در چشم مردم و نقاشي نماند، قاعده طبيعت نيست، طبيعت ميتواند همه انواع نقاشي را تحمل كند و مجال نوآوري را هم از كسي نميگيرد.»
استاد معلم از ويژگيهاي خاص نقاشي مهرگان به عنوان امضاي شخصي او ياد كرد و توضيح داد:« مجيد مهرگان مينياتور را با تصرفات خود نقاشي ميكند. رخشي كه اون نقاشي ميكند حتي آنجا كه شير بر رخش غلبه ميكند رخش خاص مهرگان است و نه در آثار معاصرين و نه در آثار گذشتگان ديده نميشود. اين رخش به معني خورشيد درخشان است و اين كه شير بر او غلبه ميكند، همانطور كه شير بر اسب غلبه ميكند كه غلبه آفتاب است به هزار معني.
وي در زمينه آثار مهرگان يادآور شد: طراحي مجيد مهرگان از آن خودش است و در رنگ هم تعلقات خود را دارد. شكستن انحناها در نقاشي مهرگان در جاهاي ديگر هم به كار ميرود يعني شما صحنهاي را ميبينيد كه از خطوطي استفاده ميكند كه حركت ميكند و خم نميشود و مي شكند و اين هم از ويژگي هاي كار اوست. طرح، رنگ، موضوع و تماشاهاي خاص مجيد مهرگان خاص خودش است و اين از او نقاشي صاحب سبك مي سازد كه اميد است روزي كسي از اهل خرد از سبك او دفاع كند. اين چيزي است كه هم بر عهده شاگردانش و هم بر عهده اهل هنر است.
رييس فرهنگستان هنر در تعريف از مجيد مهرگان افزود: مهرگان شخصيت و هنرمندي است كه نامش و شهرتش هر دو از مرز عظمت و مهري كه از همه بيشتر و در فرازتر است، حكايت ميكند. باشد كه همانطور كه در سلوك و نقاشي در اوج بوده، نگاهدار مجيد باشد و مهرگان باشد و شاگردان خوب تربيت كند و پيوسته مثل ماه مهر به وجود آوردنده ميوههاي شيرين سرزمين مادرياش باشد.»
در اين مراسم محمدعلي معلم دامغاني رييس فرهنگستان هنر، محمدعلي رجبي، حسين ياوري و حبيبالله صادقي، به ابعاد شخصيتي و هنري استاد مجيد مهرگان پرداختند.
همچنين محمد آقاميري، پرويز حاصلي، جلالالدين سلطان كاشفي، خشايار قاضيزاده، سليمان سعيد آبادي، شهرزاد صالحيپور، مريم لاري، فريدون جوقان از جمله هنرمندان و استاداني بودند كه در اين مراسم حضور داشتند.
براي مشاهده تصاوير اين مراسم
اينجـا كليك كنيد.